ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ - ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

 

 

 

 

 

 Στην ανάλυση των πρώτων δηλώσεων του Χ. Αναγνωστόπουλου στους δημοσιογράφους σημειώσαμε το παρακάτω απόσπασμα για μελλοντική πιο λεπτομερή ανάλυση:

 

Δ: Τους παρακαλέσατε;

Σ: Τους παρακαλέσαμε, τους είπαμε ότι έχω-ουε , πού θα βρουν τα χρήματα και…

Δ: Και παρ’ όλα αυτά…

Δ: Πόση ώρα μείναν μέσα;

Σ: Παιδιά, συγγνώμη, πρέπει να φύγω. Να ‘στε καλά.

Δ: Συλλυπητήρια.

Αφού το άτομο έχει αναφέρει την εμπιστοσύνη του στα «παιδιά» της Ελληνικής Αστυνομίας και έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον του να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σε κανέναν άλλο, οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων, αν και άστοχες και πρόχειρες, αρχίζουν να ασχολούνται με τα συμβάντα και προκαλούν την εξής παράξενη απάντηση, η οποία είναι και η τελευταία. Μετά από αυτήν το άτομο σταματά την ροή των πληροφοριών και αποφεύγει να απαντήσει.

 

 

- Δ: Τους παρακαλέσατε;

Σ: Τους παρακαλέσαμε, τους είπαμε ότι έχω-ουε , πού θα βρουν τα χρήματα και…

Ο Αναγνωστόπουλος επαναλαμβάνει τα λόγια της ερώτησης ( parroting).

Είναι κάτι που παρατηρείται όταν το άτομο δεν είναι προετοιμασμένο για την ερώτηση και χρειάζεται χρόνο να σκεφθεί τι θα απαντήσει. Είναι μια τακτική που ανακουφίζει επίσης από το άγχος που προκαλεί η προσδοκία απάντησης.

- τους είπαμε ότι έχω-ουε , πού θα βρουν τα χρήματα και…

Το άτομο ξεκινά με πρώτο πληθυντικό πρόσωπο και συνεχίζει με πρώτο ενικό για να διορθώσει στη συνέχεια και με μια ανάσα σε πρώτο πληθυντικό ξανά και μετά να αλλάξει σύνταξη και να συνεχίσει με μια πρόταση σε παθητική γλώσσα. Δεν ολοκληρώνει ούτε αυτή την πρόταση και σταματά αμέσως την ροή πληροφοριών. Αυτοδιορθώνεται και αυτολογοκρίνεται. Πρόκειται για σημείο ευαισθησίας.

Θα φαινόταν πιο λογικό σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε αργότερα να πει:

τους είπα πού έχουμε χρήματα.

Αντί αυτού λέει: Τους είπαμε ότι έχω και το διορθώνει αμέσως σε τους είπαμε ότι έχουμε.

Γνωρίζουμε πλέον πως δεν υπήρχαν ληστές στο σπίτι. Οπότε τα ερωτήματα που τίθενται είναι:

1) Γιατί το άτομο χρησιμοποιεί πρώτο πληθυντικό πρόσωπο; (εμείς)

Είναι επηρεασμένο από την ερώτηση;

Ήταν μαζί με κάποιον άλλο σε μια συζήτηση όπου ενημέρωσε πως έχει χρήματα;

Προσπαθεί να κρυφτεί στο πλήθος και να μοιραστεί την ευθύνη της συζήτησης με κάποιον άλλο, ενώ στην πραγματικότητα ήταν μόνος του;

Στατιστικά έχει παρατηρηθεί στην Ανάλυση Λόγου πως μερικές φορές οι δράστες, ή όσοι προσπαθούν να παραπλανήσουν, χρησιμοποιούν πρώτο πληθυντικό πρόσωπο για να δώσουν την εντύπωση πως δεν ήταν μόνοι.

2) Σε ποιους είπε πως έχει χρήματα και για ποιο λόγο;

3) Γιατί σταματά και αλλάζει σύνταξη; Τι δεν θέλει να αποκαλύψει;

4) πού θα βρουν τα χρήματα

Δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στα άρθρα. Το άτομο δεν λέει τους είπαμε που θα βρουν χρήματα, αλλά που θα βρουν τα χρήματα. Αυτό σημαίνει πως τα χρήματα ήταν ήδη γνωστά στους συνομιλητές και είχαν προαναφερθεί.

5) Γιατί ο νους του ατόμου παράγει αυτές τις λέξεις και γιατί το άτομο προσπαθεί να ελέγξει τον εαυτό του και το λεξιλόγιο του; Όποιος μιλά από βιωματική μνήμη και είναι ειλικρινής παράγει ξεκάθαρο, σαφή και ρέοντα λόγο.

Επιπλέον ερωτήματα που τίθενται με βάση τα πρώτα και με βάση τα στοιχεία που δείχνουν πως το έγκλημα ήταν προμελετημένο:

Α) Θα μπορούσε αυτή η πρόταση να σημαίνει πως το άτομο ζήτησε βοήθεια για να στήσει ένα σκηνικό ληστείας;

Β) Είναι πιθανό να ζήτησε να προσλάβει κάποιον για να κάνει το έγκλημα;

Έχουμε μιλήσει για την Διαρροή Πληροφοριών. Ο νους μας ξέρει την αλήθεια και η ταχύτητα με την οποία διαλέγει τις λέξεις για να μιλήσουμε επιτρέπει σε πληροφορίες να ξεφύγουν από τον έλεγχο μας και να γλιστρήσουν στον λόγο μας. Αναρωτιόμαστε λοιπόν μήπως εδώ υπάρχει διαρροή πληροφοριών από μια προηγούμενη, υπαρκτή συζήτηση και αν αυτός είναι ο λόγος που το άτομο αντιλαμβάνεται τι του ξέφυγε, αλλάζει την σύνταξη και σταματάει αμέσως να μιλάει.

Γ) Είναι ο μόνος που εμπλέκεται και αυτό που παρατηρούμε είναι η προσπάθειά του να δώσει την εντύπωση πως συμμετείχε στην συζήτηση και η Καρολάιν σαν μέρος του σχεδιασμού του σκηνικού της ληστείας; Σε αυτή την περίπτωση το μπέρδεμα των λόγων του μπορεί να προκαλείται αποκλειστικά και μόνο από την προσπάθειά του να παραπλανήσει και από το γεγονός πως δεν μιλά από βιωματική μνήμη.

Σε κάθε περίπτωση, η συνέντευξη με βάση την Ανάλυση Λόγου είναι σε θέση να εστιάσει στα σημεία μέγιστης ευαισθησίας και να βρει απαντήσεις διευκολύνοντας και συντομεύοντας την έρευνα, χρησιμοποιώντας  μόνο τα λόγια του ίδιου του ατόμου που μιλά.