Γλυκά Νερά- Ανάλυση συνέντευξης μάρτυρα στο Φως στο Τούνελ

 

Ανάλυση της τηλεφωνικής συνέντευξης που έδωσε στην Α.Νικολούλη η φίλη του Μ.Αναγνωστόπουλου την Παρασκευή 22/10/2021.

Ανάλυση από Ευγενία Κ Σαρρή

Δυστυχώς, δεν έχουμε στην διάθεση μας ολόκληρο το τηλεφώνημα και τα αποσπάσματα που έχουμε είναι μονταρισμένα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν στην ανάλυση.

 

ΑΝ- Γεια σου, η Νικολούλη είμαι. Ξέρεις, έχω κάποιες πληροφορίες και ήθελα να σου τις μεταφέρω, να μου πεις αν ισχύουν ή όχι και τι ακριβώς συμβαίνει. Μπορούμε να μιλήσουμε;

Μ- Ναι, ναι, βεβαίως, εννοείται, να μιλήσουμε. Δεν έχω πρόβλημα.

1. To άτομο χρησιμοποιεί λέξεις που είναι ενδεικτικές της προσπάθειας να γίνει αρεστό και να φανεί συνεργάσιμο. Δεν δείχνει έκπληξη για το τηλεφώνημα και την ερώτηση. Είναι πιθανό να είχε γίνει κάποια προσυνενόηση και να είχε γνώση του τηλεφωνήματος που θα ακολουθούσε και θα καταγραφόταν. Σε αυτή την περίπτωση ενδέχεται να είχε σχεδιάσει την στάση που θα ακολουθούσε.

 

ΑΝ- Μου είπαν ότι είχες σχέση με τον Μπάμπη.

Μ- Με τον Μπάμπη; Ναι, όντως, υπήρχε μια σχέση με τον Μπάμπη, η οποία ήταν από το 2015 και διεκόπη τον Ιούνιο, ναι, τον Ιούνιο του 2016. Έκτοτε δεν είχα καμία απολύτως επαφή.

2. Με τον Μπάμπη; Ναι, όντως,

Το άτομο απαντά με ερώτηση. Αυτό στην ανάλυση χαρακτηρίζεται ανάλογο της παύσης του ομιλητή, μια προσπάθεια δηλαδή να κερδίσει χρόνο για να σκεφτεί την συνέχεια της απάντησης του.

3.  υπήρχε μια σχέση- διεκόπη

Στην ανάλυση ονομάζουμε αυτή την σύνταξη «παθητική γλώσσα». Το άτομο που χρησιμοποιεί αυτό τον τρόπο έκφρασης συνήθως προσπαθεί να αποφύγει την αναφορά στην ταυτότητα αυτού που έπραξε, ή την ευθύνη της πράξης. Δεν λέει δηλαδή κάτι σαν: ναι, είχα σχέση με τον Μπάμπη.

Αυτό ίσως δικαιολογείται μετά τα συμβάντα. Ψυχολογικά το άτομο δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη της σχέσης.

4. Έκτοτε δεν είχα καμία απολύτως επαφή.

Παρατηρούμε την έμφαση που νιώθει την ανάγκη το άτομο να δώσει στην δήλωση του. Η ανάγκη για έμφαση και η χρήση προσδιορισμών υπογραμμίζεται πάντα. Όταν κάποιος λέει την αλήθεια, την λέει όσο πιο απλά μπορεί.

Αυτή η χρήση έμφασης μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν η δήλωση αυτή είναι παραπλανητική.

5. επαφή.

Τι συνιστά «επαφή» για το άτομο; Πρόκειται για φυσική, τηλεφωνική ή άλλου είδους επικοινωνία; Πρόκειται για σωματική επαφή; Δεν ερμηνεύουμε τα λόγια του ατόμου, είναι πάντα σωστό να ζητάμε να μας διευκρινίσει τους όρους που χρησιμοποιεί.

Οι άνθρωποι που προσπαθούν να παραπλανήσουν, σπάνια κατασκευάζουν εξ’ ολοκλήρου ιστορίες. Η παραπλάνηση γίνεται κυρίως μέσω της απόκρυψης πληροφοριών.

----------------------------------------------------

ΑΝ- Τελευταία που αντιμετώπιζε τα προβλήματα με την Καρολάιν δεν είχατε επαφή; Δεν ξαναβρεθήκατε;

Μ- Δεν έχουμε βρεθεί και μπορεί ο καθένας να ελέγξει το οτιδήποτε. Τα μηνύματα μου, τα email μου, τις κλήσεις μου, το πού ήμουν, γιατί φαίνεται παντού πού είμαι. Έχουμε κι εμείς στην οικογένεια εφαρμογή εντοπισμού στο κινητό. Γιατί άκουσα στην τηλεόραση ότι είχαν εφαρμογή πού ήταν ο καθένας.

6. - Δεν έχουμε βρεθεί και μπορεί ο καθένας να ελέγξει το οτιδήποτε

Αυτή είναι μια ερώτηση που μπορεί να απαντηθεί με ένα ναι ή όχι. Αντί γι’ αυτό, το άτομο απαντά με μια μακροσκελή δήλωση, κρατώντας αμυντική στάση. Αναρωτιόμαστε τι μπορεί να προκάλεσε αυτή την αντίδραση, όπως επίσης και αν αυτή ήταν μια προσχεδιασμένη απάντηση.

7. γιατί φαίνεται παντού πού είμαι.- Γιατί άκουσα στην τηλεόραση ότι είχαν εφαρμογή πού ήταν ο καθένας.

Χρωματίζουμε με μπλε τις δηλώσεις με τον μεγαλύτερο βαθμό ευαισθησίας. Όταν το άτομο προσπαθεί να απαντήσει προκαταβολικά μια ερώτηση που δεν έχει γίνει ακόμα, μας παρέχει μια σοβαρή ένδειξη πως το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η ευαισθησία μπορεί να προέρχεται από το γεγονός ότι φαντάζεται πως θα κατηγορηθεί για κάτι, ή από γνώση γεγονότων που θέλει να αποκρύψει.

Το άτομο ορίζει τι μπορεί να ελεγχθεί, τα τηλεφωνήματα και η ηλεκτρονική επικοινωνία. Αυτό δημιουργεί το ερώτημα για άλλο τρόπο επαφής ή επικοινωνίας. Είναι πιθανό να βρίσκονταν στο ίδιο εργασιακό ή κοινωνικό περιβάλλον, όπου η επαφή θα ήταν φυσική και δικαιολογημένη;

ΑΝ- Εννοείς τον Μπάμπη και την Καρολάιν;

8. Στην δημοσιογράφο δεν διέφυγε το γεγονός πως το άτομο δεν αναφέρει τα ονόματα του Μπάμπη και της Καρολάιν. Το άτομο έχει ήδη αναφέρει το όνομα του Μπάμπη, δεν φαίνεται όμως ικανό ή πρόθυμο να τους συνδέσει στο λόγο της.

Μ- Ναι. Καταλαβαίνω ότι αυτή την στιγμή με καταγράφετε. Δεν έχω καμία αντίρρηση, δεν με πειράζει. Μετάνιωσα τόσο πολύ γι’ αυτό που είχε συμβεί τότε κι ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός στη ζωή μου. Δεν θα ξαναέβαζα ποτέ σε κίνδυνο την οικογένεια μου. Αν θέλετε να βρεθούμε, πολύ ευχαρίστως, να μιλήσουμε από κοντά.

9. Δεν έχω καμία αντίρρηση, δεν με πειράζει.

Στην ανάλυση υπογραμμίζουμε όσα το άτομο δηλώνει στην άρνηση. Πολλές φορές είναι ένδειξη πως το αντίθετο είναι αλήθεια.

10. Το άτομο περιγράφει μια σχέση περίπου ενός χρόνου, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ως «μεμονωμένο γεγονός». Προσπαθεί δηλαδή να ελαχιστοποιήσει την κατάσταση. Αυτό αποτελεί σαφή ένδειξη πως προσπαθεί να παραπλανήσει, και μας δίνει επίσης μια εικόνα της προσωπικότητας του.

11. Δεν θα ξαναέβαζα ποτέ σε κίνδυνο την οικογένεια μου.

Αυτή δεν είναι μια αξιόπιστη δήλωση, είναι μια υποθετική δήλωση. Σημαίνει πως αυτό θα συνέβαινε υπό κάποιες προϋποθέσεις.

12. Παρατηρούμε την διαρκή χρήση προσδιορισμών: «τόσο πολύ, πολύ ευχαρίστως», όπως και την συνέχεια της προσπάθειας του ατόμου να φανεί συνεργάσιμο.

 

ΑΝ- Να σε ρωτήσω κάτι, έτσι που απασχολεί, οι αστυνομικοί σε έχουν βρει; Τους έχεις μιλήσει για όλα αυτά;

Μ- Δεν έχει έρθει κανείς σε επαφή μαζί μου, και σας διαβεβαιώ ότι είμαι ανοιχτή, δεν έχω θέμα, όποιος θέλει…

13. Επανάληψη της προθυμίας και περισσότερη έμφαση. Αυτό αποτελεί δείκτη της Ανάγκης της να Πείσει. Στην ανάλυση πάντα αναρωτιόμαστε τι αναγκάζει το άτομο να νιώσει αυτή την ανάγκη.

 

ΑΝ- Όταν είχατε εσείς αυτή τη σχέση, ξέρεις αν ήταν και με την Καρολάιν;

Μ- Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν το γνώριζα. Εγώ είχα την εντύπωση ότι είχαν γνωριστεί το επόμενο Πάσχα. Αν γνωρίστηκαν αυτούς τους δύο μήνες πριν το τελειώσουμε εμείς, αυτό δεν το γνωρίζω.

14. είχαν γνωριστεί

Το άτομο μπερδεύει τους χρόνους των ρημάτων. Θα περιμέναμε να ακούσουμε «γνωρίστηκαν», όπως λέει στην συνέχεια. Το «είχαν γνωριστεί» υποδηλώνει πως αυτό έγινε πριν από κάτι άλλο. Τι ήταν αυτό; Ήταν πριν «το τελειώσουμε»; Η χρήση του «αν» δύο φορές αφήνει ανοιχτή αυτή την πιθανότητα.

το τελειώσουμε εμείς: η χρήση πρώτου πληθυντικού δηλώνει ενότητα. Είναι παράξενο να συναντάμε ενότητα σε μια πρόταση που μιλάει για χωρισμό. Ποιος τέλειωσε την σχέση; Το άτομο δεν θέλει να το αποκαλύψει. Αν ήταν αυτή που πήρε μια τέτοια απόφαση, γιατί να μην το πει; Θα είχε κάθε λόγο να το κάνει. Διακόπηκε ποτέ η σχέση;

 

---------------------------------------------------

ΑΝ- Δεν μου λες κοπέλα μου, εσύ είχες καταλάβει ότι ο Μπάμπης είχε μια άλλη εξωσυζυγική σχέση τον τελευταίο καιρό;

Μ- Όχι, όχι, δεν είχα καταλάβει κάτι τέτοιο. Αυτό για το οποίο όμως είμαι σίγουρη είναι ότι είχε θυμώσει πάρα πολύ μαζί μου. Γιατί πίστευε ότι εγώ θα διακόψω τον γάμο μου για να είμαστε μαζί. Εγώ δεν είχα σκεφτεί ποτέ να κάνω κάτι τέτοιο. Ήταν μια επιπολαιότητα αυτή. Από τον τρόπο που με προσέγγισε, από την επιμονή του, ήταν ένα σύνολο πραγμάτων.

15. Το άτομο δεν περιορίζεται στο αρχικό «όχι», αλλά παπαγαλίζει την ερώτηση. Αυτό συχνά αποτελεί μηχανισμό ανακούφισης από το άγχος που προκαλεί η απάντηση σε συγκεκριμένες ερωτήσεις και κάνει αυτόν που απαντά να μπορέσει να πει ψέματα πιο εύκολα.

Ας εξετάσουμε το περιεχόμενο της ερώτησης. Η δημοσιογράφος ρωτά για μια «άλλη» εξωσυζυγική σχέση.

Τι περιμένουμε να ακούσουμε από κάποια που δεν είχε «καμία απολύτως επαφή» με τον Μπάμπη; Πως δεν θα ήταν δυνατόν να γνωρίζει. Αντί γι’ αυτό, παίρνουμε αυτή την μακροσκελή απάντηση, με αλλαγή του θέματος.

Προκύπτει το ερώτημα: πως θα μπορούσε να το έχει καταλάβει; Τον έβλεπε; Είχε επαφές μαζί του στο ίδιο εργασιακό ή κοινωνικό περιβάλλον; Είχε τέτοια σχέση μαζί του που θα της επέτρεπε να δει τις ενδείξεις μιας άλλης σχέσης; Μια απλή κοινωνική συναναστροφή δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους γνώση.

16. . Αυτό για το οποίο όμως είμαι σίγουρη είναι ότι είχε θυμώσει πάρα πολύ μαζί μου.

Όταν συναντάμε το «όμως» σε μια δήλωση, έχουμε μια ένδειξη πως ο ομιλητής ελαχιστοποιεί την σημασία αυτού που προηγήθηκε.

Είναι πιο σημαντικό γι το άτομο αυτό που ακολουθεί. Ότι είχε θυμώσει «πάρα πολύ» μαζί της. Η ανάγκη του ατόμου να πείσει χρησιμοποιώντας προσδιορισμούς, συνεχίζει αμείωτη.

17. Γιατί πίστευε ότι εγώ θα διακόψω τον γάμο μου για να είμαστε μαζί.

Το άτομο νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει πριν ερωτηθεί, γιατί ο Μπάμπης ήταν θυμωμένος μαζί της. Κάνοντάς αυτό, μας δηλώνει τι «πίστευε». Δεν μας λέει πως της το ζήτησε.

Η διακοπή του γάμου αναφέρεται σαν πρωτοβουλία που θα αναλάμβανε αυτή.

18. Εγώ δεν είχα σκεφτεί ποτέ να κάνω κάτι τέτοιο.

Όταν μιλά κάποιος, το προσδοκώμενο είναι να μας πει τι έκανε ή τι σκέφτηκε. Κάθε φορά που κάποιος μας λέει τι δεν έκανε ή τι δεν σκέφτηκε, το σημειώνουμε και αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο διατυπώνει έτσι την αφήγηση του. Υπάρχει πάντα ένας λόγος. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι να μας λέει κάποιος τι δεν σκέφτηκε. Στην συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα έχουμε και την χρήση του «ποτέ» που κάνει την δήλωση αυτή ακόμη πιο αναξιόπιστη.

19. Ήταν μια επιπολαιότητα αυτή. Από τον τρόπο που με προσέγγισε, από την επιμονή του, ήταν ένα σύνολο πραγμάτων.

Παρατηρούμε εδώ, πως για δεύτερη φορά το άτομο προσπαθεί να υποτιμήσει την σημασία μιας σχέσης σχεδόν ενός χρόνου, κατά τα λεγόμενα της, χαρακτηρίζοντας την «επιπολαιότητα».

Ταυτόχρονα, νιώθει την ανάγκη να αιτιολογήσει την συμμετοχή της σε αυτήν χωρίς να ρωτηθεί. Η ευθύνη για αυτή την σχέση αποδίδεται όλη στο άλλο μέρος. Αυτό μας δίνει μια καλύτερη εικόνα της προσωπικότητας της. Είναι άτομο που δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για τις πράξεις του.

 

 

ΑΝ- Σε ρωτάω κι επιμένω γιατί… έμαθα ότι όταν άρχισε να αντιμετωπίζει τα προβλήματα στον γάμο του με την Καρολάιν, κατέληξε πάλι σε σένα, για βοήθεια.

Μ- Όχι, εγώ δεν είχα καμία συνάντηση με τον Μπάμπη. Ξέρω όμως, κι από διάφορα σημειώματα, ότι προσπαθούσε να με δει. Και βέβαια, όλα αυτά τα έχω κρατήσει. Τα σημειώματα, τα χειρόγραφα σημειώματα του. Αλλά και σελίδες που έχει γράψει στον υπολογιστή. Γιατί στην πορεία να ξέρετε, ξεκίνησαν κάποια άλλα θέματα σοβαρότερα στα οποία ήταν κρυμμένος πίσω απ’ αυτά ο ίδιος.

20.Το άτομο επαναλαμβάνει την χρήση του «όμως».

Προσθέτει πως ξέρει «κι» από σημειώματα. Προκύπτει το ερώτημα: κι από τι άλλο προέρχεται αυτή η γνώση; Προέρχεται «και» από σελίδες που έχει γράψει στον υπολογιστή; Πώς έφταναν στα χέρια της όλα αυτά;

Το άτομο εισάγει τα σημειώματα ( x 3) και τις δακτυλογραφημένες σελίδες ως αποδεικτικό της στάσης του Αναγνωστόπουλου.

Στην συνέχεια, προσπαθεί να προκαταλάβει την ερώτηση και εξηγεί γιατί τα κράτησε. Άλλο ένα σημείο ευαισθησίας.

ΑΝ- Μίλησες για σημειώματα, τώρα μου λες για άλλα σοβαρότερα θέματα, ο Μπάμπης ήταν πίσω απ’ όλα αυτά;

Μ- Ο Μπάμπης, ο Μπάμπης, ξεκίνησαν sms κανονικά στον σύζυγό μου.

21. «ξεκίνησαν» είναι παθητική γλώσσα που χρησιμοποιείται για να αποκρύψει την ταυτότητα αυτού που έκανε την πράξη. Μας εκπλήσσει να την συναντούμε εδώ που κατονομάζεται ο δράστης.

ΑΝ- Και τα έστελνε αυτός;

Μ- Είμαι χίλια τα εκατό σίγουρη. Το έστησε  εκείνος στην προσπάθεια του να με κάνει να χωρίσω. Είχε εμμονή μ’ αυτό.

22. Το άτομο χρησιμοποιεί εδώ έναν ποσοτικό προσδιορισμό για να δώσει έμφαση στην σιγουριά του. Όταν συναντάμε ένα ποσοστό πάνω από το 100% αναρωτιόμαστε για την χρησιμότητα της υπερβολής.

23. Το έστησε  - Αυτή είναι μια λέξη που δεν μας αρέσει να βλέπουμε σε μια υπόθεση σαν και αυτή, που περιείχε μια στημένη σκηνή εγκλήματος. Θα μπορούσε αυτή η λέξη να πηγάζει από την γνώση που έχει το άτομο για το σκηνικό της δολοφονίας όπως μεταδόθηκε από τα μέσα; Θα μπορούσε να χρησιμοποιείται σκοπίμως, αφού ξέρουμε όλοι πως ο Αναγνωστόπουλος είναι ικανός για τέτοια «στησίματα»;

 

-------------------------------------------------------

ΑΝ- Άρα ο Μπάμπης επέμενε μ’ εσένα

Μ- Βέβαια, επέμενε. Αν δείτε όλα τα μηνύματα, τα οποία είναι σας λέω χειρόγραφα για καλή μου τύχη, μέσα απ’ όλες τις σημειώσεις που έχω…

24. Παρατηρούμε αλλαγή των λέξεων. Τα «χειρόγραφα σημειώματα» γίνονται «μηνύματα» και «σημειώσεις». Κρατούσε σημειώσεις; Κατέγραφε τις κινήσεις του; Όταν υπάρχει αλλαγή στην γλώσσα, υπάρχει αλλαγή στην πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνεται το άτομο.

25. Παρατηρούμε επίσης την επιμονή στην επανάληψη της λέξης «χειρόγραφα». Η προσθήκη της φράσης «για καλή μου τύχη» είναι ένδειξη πως μόνο τυχαίο δεν είναι αυτό το γεγονός.

ΑΝ- Να σε ρωτήσω όμως κάτι; Ε, μου λες ότι δεν είχες σχέση, ότι είχες διακόψει, για ποιο λόγο τα κρατούσες αυτά τα σημειώματα, από την στιγμή που δεν ήθελες ούτε ο άντρας σου να μάθει κάτι, κι εσύ ήθελες να διακόψεις με τον Μπάμπη. Γιατί τα κρατούσες;

Μ- Ο σύζυγος μου είναι ενήμερος για όλα και μ’ έχει βοηθήσει. Γιατί τα κρατούσα; Γιατί μετά απ’ ότι έχει κάνει…

26. Το άτομο αποφεύγει να απαντήσει την ερώτηση. Προτεραιότητα της είναι να απαντήσει σχετικά με τον σύζυγό της. Στη συνέχεια επαναλαμβάνει την ερώτηση για να κερδίσει χρόνο. Αυτή η ερώτηση της προκαλεί πολύ στρες.

- Ο σύζυγος μου είναι ενήμερος: χρήση ενεστώτα και όχι αορίστου χρόνου. Ο σύζυγος είναι τώρα ενήμερος, αυτό δεν σημαίνει πως ήταν και τότε.

26. Με την χρήση του «γιατί» αντιλαμβανόμαστε τον μέγιστο βαθμό ευαισθησίας σχετικά με αυτό το θέμα. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε αν ειπώθηκε κάτι άλλο στην συνέχεια του τηλεφωνήματος.

-------------------------------------------------------------

Μ- Σας είπα, τελειώσαμε Ιούνιο, και μετά από την πολλή επιμονή του βρεθήκαμε για δέκα λεπτά ένα Σεπτέμβριο. Γιατί έκλαιγε μέσα στο λεωφορείο και μου έλεγε, σε παρακαλώ, να σε δω για δέκα λεπτά μόνο. Βρεθήκαμε για δέκα λεπτά να μιλήσουμε, και την επόμενη μέρα ο σύζυγος μου έλαβε συνομιλία στο κινητό του, που του έλεγε ότι βρεθήκαμε χθες να ξέρεις στο τάδε σημείο… Ποιος πρόλαβε και το έμαθε; Βεβαιώθηκα ότι ήταν αυτός, από τον τρόπο που έγραφε στα  sms. Δεν έμεινε μόνο σ’ αυτό. Ο σύζυγος μου βρήκε στο ταχυδρομικό κουτί του κάποιες φωτογραφίες. Μου είχε πει τότε όταν το έμαθε ο σύζυγος, ότι του υποκλέψανε το email και του πήρανε τις φωτογραφίες. Προσπαθούσε με κάθε τρόπο να με χωρίσει.

27. Πολλά σημεία ευαισθησίας σε αυτό το κομμάτι.

- «βρεθήκαμε» παρατηρούμε πως το άτομο χρησιμοποιεί πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, το οποίο δηλώνει ενότητα.

Θα περιμέναμε από κάποιον που είναι απρόθυμος να κάνει κάτι να μην εκφραστεί με τρόπο που δηλώνει ενότητα. Γιατί να μην πει κάτι όπως: τον συνάντησα

- Ο χρόνος είναι επίσης σημαντικός. Το άτομο δηλώνει πως βρέθηκαν «ένα» Σεπτέμβρη. Δεν λέει πως βρέθηκαν τον Σεπτέμβρη μετά τον χωρισμό.

- Η επιμονή και η επανάληψη της φράσης «για δέκα λεπτά» είναι ενδεικτική της Ανάγκης να Πείσει. Είναι επίσης ένδειξη πως η συνάντηση κράτησε πάνω από δέκα λεπτά.

28. Μέγιστο σημείο ευαισθησίας στους λόγους της συνάντησης.

 μετά από την πολλή επιμονή του, Γιατί έκλαιγε, να μιλήσουμε

Οι λόγοι και η διάρκεια της συνάντησης είναι πολύ ευαίσθητοι για το άτομο και σε αυτό το σημείο αποκρύπτει πληροφορίες τόσο για αυτά τα ζητήματα, όσο και για τον χρόνο στον οποίο πραγματοποιήθηκε η συνάντηση.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο να γίνουν επιπλέον ερωτήσεις σχετικά με αυτά.

29. Μου είχε πει τότε όταν το έμαθε ο σύζυγος,

Προκύπτουν δύο ερωτήματα:

-Πώς της είχε πει το οτιδήποτε; Η ίδια δήλωσε πριν πως δεν είχε επαφή μαζί του. Η χρήση του υπερσυντέλικου δηλώνει πως αυτή η συζήτηση έγινε πριν μάθει ο σύζυγος της κάτι.

- Όταν έμαθε τι ακριβώς ο σύζυγος; Εδώ αναφέρεται σε συγκεκριμένο γεγονός. Όταν έμαθε για την σχέση τους, όταν έμαθε για την συνάντηση, όταν είδε τις φωτογραφίες;

30. Η χρήση των προσδιορισμών συνεχίζεται, όπως και η ανάγκη της να πείσει

 

ΑΝ- Τώρα μου περιγράφεις ένα Μπάμπη ο οποίος έκλαιγε μέσα σε ένα λεωφορείο μπροστά στον κόσμο. Δεν έχει δώσει όμως ο Μπάμπης τέτοια εικόνα προς τα έξω. Δηλαδή σε σένα μπροστά λύγιζε τόσο πολύ και έκλαιγε για να σε δει μόνο για δέκα λεπτά;

Μ- Ναι, ναι, το έκανε.

ΑΝ- Είχατε άλλο κινητό για να μιλάτε;

Μ- Δεν έχω άλλο κινητό, κι είμαι κάθετη σ’ αυτό.

31. Η ερώτηση αφορά το παρελθόν. Το άτομο δεν την απαντά, και δηλώνει πως δεν έχει τώρα άλλο κινητό. Νιώθει δε την ανάγκη να το ενισχύσει αυτό με την επόμενη φράση.

-----------------------------------------------------------------------

ΑΝ- Μου περιέγραψες ακραίες καταστάσεις με τον Μπάμπη. Να θέλει να σε χωρίσει, να στέλνει μηνύματα στον άντρα σου, μετά να σου λέει δήθεν ότι του έκλεψαν τα email, δηλαδή μια σκευωρία, ένα πράγμα οργανωμένο. Ε, συνέχισε μετά να σε ενοχλεί, απ’ όλα αυτά; Γιατί ομολογώ ότι ήταν ακραία, έτσι; Πώς τα ανέχτηκες;

Μ- Το τελευταίο διάστημα για κάποιο λόγο προσπαθούσε να έρθει σε επαφή μαζί μου.

32. Είναι καλό να μην γίνονται σύνθετες ερωτήσεις όπως σε αυτή την περίπτωση. Η δημοσιογράφος ρωτάει δύο πράγματα. Το άτομο επιλέγει να απαντήσει στο πιο εύκολο και όχι σε αυτό που προκαλεί στρες. Δεν απαντά την ερώτηση «πώς τα ανέχτηκες».

Το άτομο δίνει ασαφή απάντηση και ως προς τον χρόνο και ως προς τον λόγο της υποτιθέμενης προσπάθειας του Αναγνωστόπουλου για επαφή.

ΑΝ- Πάλι;

Μ- Ναι, ναι.

ΑΝ- Εννοείς πριν την δολοφονία της Καρολάιν;

Μ- Ναι, ναι. Έχει κάνει ένα λάθος όμως. Έγραφε χειρόγραφα σημειώματα…

33. Επανάληψη των χειρόγραφων σημειωμάτων, τα οποία έχουν πολύ κεντρική θέση στα λεγόμενα του ατόμου.

--------------------------------------------------------------------------------------------

 

ΑΝ- Για μισό λεπτό. Μου ’πες και πριν ότι έγραφε σημειώματα. Τώρα πάλι σου στέλνει σημειώματα; Αυτά τι έλεγαν δηλαδή; Τι εκδήλωνε με τον γραπτό του λόγο;

34.  Άλλη μια σύνθετη ερώτηση, από αυτές που καλό θα είναι να αποφεύγονται.

Μ- Μέσα απ’ όλα αυτά φαίνεται το ότι «δεν μου δίνεις σημασία, που έχω προσπαθήσει τόσες φορές, που σε παρακαλώ να βρεθούμε, που δεν θες, που είσαι αδιάφορη, που αν βρεθούμε τυχαία δεν γυρίζεις ούτε να με κοιτάξεις» αυτό είναι το στυλ των μηνυμάτων.

35. Το άτομο επιλέγει να μην απαντήσει στο πρώτο σκέλος της ερώτησης.

- Μέσα απ’ όλα αυτά φαίνεται Ποια είναι «όλα αυτά»;

- αν βρεθούμε τυχαία δεν γυρίζεις ούτε να με κοιτάξεις : Επιβεβαιώνεται η αρχική μας παρατήρηση πως το άτομο ανήκει στον επαγγελματικό ή κοινωνικό κύκλο του Αναγνωστόπουλου, όπου η φυσική επικοινωνία είναι δυνατή και άρα δεν χρειάζεται η χρήση τηλεφώνων και ηλεκτρονικών συνομιλιών.

 

ΑΝ- Το τελευταίο σημείωμα θυμάσαι πότε σου το έστειλε;

Μ- Πριν το φετινό Πάσχα.

ΑΝ- Δηλαδή δύο εβδομάδες πριν δολοφονήσει την γυναίκα του;

Μ- Ναι, ναι.

ΑΝ- Έψαχνε να σε βρει πριν την σκοτώσει;

Μ- Να σας φέρω τα σημειώματα του, να δείτε τι εμμονή υπήρχε.

36. Το άτομο δεν απαντάει στην ερώτηση. Σε αυτό το σημείο δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτό συνέβη ή αν η επικοινωνία ήταν αδιάλειπτη κατά όλον τον καιρό.

--------------------------------------------------------------

Μ- Ζητούσε να με δει έστω και για λίγο, θεωρούσε ότι αν χωρίσω θα είμαστε μαζί. Μέσα σε όλα αυτά, εγώ θεώρησα ότι ο άνθρωπος δεν πάει καλά, για να στήσει παλιότερα τέτοιο σκηνικό με τον σύζυγο μου, και τα κράτησα όλα αυτά γιατί μέσα από αυτά τα σημειώματα φαίνεται η δική μου στάση, και τα έχω όλα στη διάθεσή σας. Και δόξα τω Θεώ, είναι χειρόγραφα.

37. Μέσα σε όλα αυτά : ποια είναι όλα αυτά;

στήσει παλιότερα τέτοιο σκηνικό: το άτομο επιλέγει ξανά την ίδια λέξη για το στήσιμο σκηνικού, κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε για την αιτία επιλογής αυτής της συγκεκριμένης έκφρασης.

38. Μετά από την επίκληση της τύχης, χρησιμοποιείται η ευχαριστία στον Θεό για το γεγονός πως τα σημειώματα είναι χειρόγραφα.

Τι σημαίνει αυτό για το άτομο και γιατί συνεχίζει να το επαναλαμβάνει;

γιατί μέσα από αυτά τα σημειώματα φαίνεται η δική μου στάση

Μια ηλεκτρονική ή τηλεφωνική επικοινωνία έχει αξία σε μια έρευνα γιατί υπάρχει ένδειξη χρόνου. Ξέρουμε πότε έγινε. Ένα χειρόγραφο σημείωμα δεν έχει καμιά αξία ως προς το χρονολόγιο των γεγονότων. Μπορεί να φανεί ποιος το έγραψε, αλλά όχι πότε και υπό ποιες συνθήκες. Δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί συνομιλία όπως με τους άλλους τρόπους επικοινωνίας. Το άτομο προσπαθεί να μας πείσει δίνοντας έντονη έμφαση μέσω της επανάληψης για την στάση του. Αυτή η ανάγκη από πού πηγάζει;

ΑΝ- Κοπέλα μου, ξέρεις ποιο είναι το τραγικό; Ότι η Καρολάιν φαίνεται ότι τα είχε μάθει όλα. Τώρα, της τα έλεγε εκείνος για να την πληγώσει, της τα είπαν άλλοι όπως λένε… Εσύ τι πιστεύεις;

Μ- Το ξέρω ότι τα είχε μάθει. Και θα σας πω πώς το ξέρω. Μου λέει ότι βρήκε στο τάμπλετ μου φωτογραφίες σου και της είπα ότι τις έσβησα. Ενώ εγώ δεν τις είχα σβήσει, και τις ξαναβρήκε. Αυτό όμως παλιότερα.

39. Το άτομο σπεύδει να δικαιολογήσει πώς γνωρίζει το γεγονός πριν καν ερωτηθεί.

40. Μου λέει- Αυτό όμως παλιότερα. Πόσο παλιότερα;

Φαίνεται από τα λεγόμενα του ατόμου πως οι συναντήσεις και οι συνομιλίες ήταν τουλάχιστον συχνές. Στην αρχή της συνέντευξης είχε δηλώσει κατηγορηματικά πως δεν είχαν «καμία απολύτως επαφή»

ΑΝ- Και πρόσφατα. Η Καρολάιν το ήξερε. Έτσι, ήξερε ότι είχε την σοβαρή σχέση μαζί σου.

Μ- Αυτό δεν το ξέρω.

-----------------------------------------------------------------------------

ΑΝ- Της είχαν πει ότι συνεχίζετε. Κάποιοι καλοθελητές.

Μ- Το τελευταίο εξάμηνο είχε αρχίσει πάλι τα σημειώματα. Είχε μια εμμονή, η οποία με είχε φοβίσει τόσο πολύ και προσπαθούσα να έχω μια καλή σχέση μαζί του, από απόσταση. Για να μην θυμώσει.

41. Η λέξη «εμμονή» επαναλαμβάνεται.

Η «καμία απολύτως επαφή» μετατρέπεται σε «καλή σχέση μαζί του από απόσταση», παρά τις συνομιλίες και τις συναντήσεις.

Και ακολουθεί και η ανάγκη της να πείσει, με τον μέγιστο δείκτη ευαισθησίας. Προηγουμένως είχε αναφέρει πως ήταν «πάρα πολύ θυμωμένος» μαζί της.

ΑΝ- Μπορεί να πίστευε ότι αν είναι μόνος του με οποιοδήποτε τρόπο, και ξεγελάσει και τις αρχές, εσύ θα χωρίσεις, κι έτσι θα είστε πάλι μαζί να ξαναζήσετε τον έρωτα σας.

Μ- Γιατί; Γιατί, του είχα πει εγώ ποτέ ότι υπάρχει περίπτωση να είμαστε ποτέ ξανά μαζί; Εγώ την ξεκαθάρισα την θέση μου από τότε. Όταν έστησε παλιότερα το σκηνικό για να με κάνει να χωρίσω, κατάλαβα ότι δεν πάει καλά και δεν έχει όρια. Αυτό κατάλαβα τότε. Αλλά το να φτάσει να κάνει φόνο;

42. Μας βάζει πάντα σε σκέψεις και μας δημιουργεί ερωτήματα κάποιος που απαντάει σε μια ερώτηση με ερώτηση. Πολλές φορές γίνεται για να διαπιστώσει κανείς πόσα γνωρίζει η άλλη πλευρά και γιατί κάνει την ερώτηση.

43. την ξεκαθάρισα την θέση μου από τότε. : Αυτή η πρόταση είναι αξιόπιστη. Την πιστεύουμε. Υπάρχουν όμως δύο ζητήματα εδώ.

Το άτομο δεν δηλώνει πότε έγινε αυτό. Ένα ακόμα ερώτημα που προκύπτει είναι, ποια ήταν η θέση της;

44. Η λέξη «έστησε» χρησιμοποιείται για τρίτη φορά. Γνωρίζοντας τα φρικιαστικά γεγονότα που ακολούθησαν, αναρωτιόμαστε για την εντύπωση που ίσως θέλει να δημιουργήσει. Ο Αναγνωστόπουλος είναι αυτός που συχνά «στήνει» σκηνικά και το άτομο είναι θύμα του.

45.. για να με κάνει να χωρίσω

Aς προσέξουμε λίγο αυτόν τον ισχυρισμό. Αυτό σημαίνει πως ο στόχος του Αναγνωστόπουλου ήταν να χωρίσει αυτή, όχι να την χωρίσει ο άντρας της, στον οποίο έστελνε, σύμφωνα  με τα λεγόμενα της μηνύματα και φωτογραφίες τους. Η πρωτοβουλία για τον χωρισμό αποδίδεται σε αυτήν.

---------------------------------------------------------------------

ΑΝ- Και να σκηνοθετήσει μετά τη ληστεία; Να βάλει το μωρό πάνω στη νεκρή μητέρα του και να σκοτώσει και το σκυλί; Άγρια πράγματα.

Μ- Όλο αυτό δεν το χωράει ανθρώπινος νους. Και τώρα λέω, δεν μπορεί. Μήπως είναι κάτι άλλο πίσω απ’ αυτό το πράγμα, μήπως είναι κάτι άλλο που τον ανάγκασε να κάνει αυτό το πράγμα.

46. Το άτομο απαντά με μια φράση που χρησιμοποιείται και χρησιμοποιήθηκε από τα μέσα ως κλισέ. Δεν περιγράφει δικά της συναισθήματα.

Στη συνέχεια, προσπαθεί να δημιουργήσει αμφιβολίες σχετικά με το κίνητρο του δολοφόνου. Θα μπορούσε να είναι μια προσπάθεια να ρίξει την προσοχή αλλού και να την μετατοπίσει από την ίδια και την σχέση της μαζί του;

ΑΝ- Σαν τι δηλαδή;

Μ- Δεν μπορώ να διανοηθώ τι μπορεί να είναι.

ΑΝ- Εσύ θα πήγαινες να τον δεις;

Μ- Με τίποτα, τι λέτε τώρα; Με τίποτα. Δεν έχω κλονιστεί περισσότερο στη ζωή μου. Είναι αδιανόητο αυτό το πράγμα. Αυτό που συνέβη είναι τεράστιο μάθημα ζωής για μένα. Αν με καλέσουν να πω κάτι, τουλάχιστον υπάρχουν τόσα στοιχεία που θα δουν ότι  δεν έχω καμία σχέση εγώ με αυτό που έγινε. Θα δουν πού είμαι κάθε δευτερόλεπτο. Λυπάμαι. Πραγματικά λυπάμαι γι’ αυτή την κοπέλα που έχασε έτσι την ζωή της. Ειλικρινά λυπάμαι.

47. Πάντα σημειώνουμε την ανάγκη κάποιου να περιγράψει κάτι στην άρνηση. Όταν μιλάμε λέμε τι συνέβη, τι νιώσαμε, τι σκεφτήκαμε, όχι τι δεν συνέβη και τι δεν νιώσαμε.

48. Αυτό που συνέβη είναι τεράστιο μάθημα ζωής για μένα.

Η φρικιαστική δολοφονία είναι «αυτό που συνέβη». Αυτό είναι ελαχιστοποίηση και υποτίμηση του γεγονότος. Μέσα σε αυτή την φράση βλέπουμε πως περιγράφεται σαν «τεράστιο» μάθημα ζωής για την ίδια. Τα θύματα δεν υπάρχουν σε αυτή την πρόταση. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι ο εαυτός της.

49. τουλάχιστον υπάρχουν τόσα στοιχεία που θα δουν ότι  δεν έχω καμία σχέση εγώ με αυτό που έγινε

Το ότι ενδεχομένως δεν υπάρχουν στοιχεία που θα οδηγήσουν σε αυτήν δεν είναι το ίδιο με την Αξιόπιστη Άρνηση κατηγορίας. Εδώ ήταν η κατάλληλη στιγμή να πει πως δεν είχε καμία σχέση με το συμβάν και καμία σχέση με τον δολοφόνο της Καρολάιν, αλλά δεν το κάνει.

50. Θα δουν πού είμαι κάθε δευτερόλεπτο.

Ο χρόνος που χρησιμοποιείται είναι ενεστώτας. Θα δουν πού είμαι, όχι πού ήμουν.

51. Λυπάμαι. Πραγματικά λυπάμαι γι’ αυτή την κοπέλα που έχασε έτσι την ζωή της. Ειλικρινά λυπάμαι.

Η δημοσιογράφος έχει αναφέρει αρκετές φορές το όνομα της Καρολάιν. Το άτομο αρνείται να την αναφέρει. Είναι «αυτή η κοπέλα» που έχασε «έτσι» την ζωή της. Οι προσδιορισμοί που χρησιμοποιεί δεν πείθουν για την αλήθεια των λόγων της. H Γλωσσική της Προδιάθεση προς το θύμα είναι ουδέτερη προς αρνητική, κάτι απροσδόκητο για το θύμα ενός αποτρόπαιου εγκλήματος. Τα συναισθήματα που ακόμα τρέφει για την Καρολάιν δεν της επιτρέπουν να την αναφέρει με το όνομα της;

ΣΥΜΠΕΡAΣΜΑΤΑ

Στην ανάλυση θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν κάποιοι παράγοντες για να μην οδηγηθούμε σε λανθασμένα συμπεράσματα.

Πρώτον, όπως προαναφέρθηκε, δεν έχουμε στην διάθεσή μας ολόκληρο το τηλεφώνημα. Εδώ θα ήταν καλό να σκεφθούμε επίσης πως είναι πιθανό η μάρτυρας να ήταν προετοιμασμένη γι’ αυτό μετά από προηγούμενη συνεννόηση με την δημοσιογράφο. Εφ’ όσον όμως χρησιμοποιεί τον λόγο της ελεύθερα, δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα.

Δεύτερον, είναι αναμενόμενος ένας βαθμός ευαισθησίας στον λόγο της, αφού είχε σχέση με έναν καθ’ ομολογίαν δολοφόνο. Ψυχολογικά είναι αναμενόμενο να θέλει να κρατήσει αποστάσεις από τα τραγικά συμβάντα και τις πράξεις του που οδήγησαν σε αυτά.

Η ευαισθησία στον λόγο δεν συνεπάγεται αυτόματα ενοχή για κάτι ή ενοχή μέσω της γνώσης γεγονότων.

Τι παρατηρούμε:

Το άτομο ξεκινάει την συνέντευξη με σαφή απόπειρα να παραπλανήσει, δηλώνοντας πως δεν έχει «καμία απολύτως επαφή» με τον Αναγνωστόπουλο. Στην συνέχεια διαψεύδει η ίδια την δήλωσή της αυτή πολλές φορές.

Το άτομο αποκρύπτει πληροφορίες σχετικά με την διάρκεια και το είδος της σχέσης της με τον Αναγνωστόπουλο.

Δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για την σχέση και υποτιμά την όλη κατάσταση χαρακτηρίζοντάς την μεμονωμένο γεγονός και μια επιπολαιότητα. Αυτό μας δίνει πληροφορίες για τον χαρακτήρα της. Δεν πρόκειται για άτομο που αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεων του και αναγνωρίζει τα λάθη του.

Αποκρύπτει πληροφορίες για την συνάντηση τους, τον χρόνο όπως  και τον λόγο για τον οποίον έγινε.

Προσπαθεί να πείσει για την αμφισβητήσιμη αποδεικτική αξία των «χειρόγραφων σημειωμάτων» ως επιχείρημα για την μη συμμετοχή της στις αποφάσεις του.

Δεν αρνείται με αξιόπιστο τρόπο την  συμμετοχή της στις αποφάσεις του με οιονδήποτε τρόπο.

Προσπαθεί να κατευθύνει την σκέψη του ακροατηρίου σε ένα διαφορετικό κίνητρο για την δολοφονία, ένα κίνητρο που δεν συμπεριλαμβάνει την σχέση της με τον δράστη.

Αυτά όλα δημιουργούν ερωτήματα, τόσο για το κίνητρο της να μιλήσει με την δημοσιογράφο, όσο και τις προθέσεις της και την πιθανή γνώση στοιχείων της υπόθεσης.

Η συνέντευξη με βάση την ανάλυση θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε πολλά από αυτά.