Ο Μάνος Δασκαλάκης και ο εξωραϊσμός της πραγματικότητας - Ανάλυση κατάθεσης στην ανακρίτρια

Υπό το φως των νέων πληροφοριών που προκύπτουν από την δημοσίευση των προσωπικών μηνυμάτων μεταξύ της Ρούλας Πισπιρίγκου και του Μάνου Δασκαλάκη, έχει σημασία να παρατηρήσουμε τον λόγο του στην επίσημη κατάθεση που έδωσε στην ανακρίτρια, αλλά και την στάση του όπως αυτή διαφαίνεται μέσα από τις απαντήσεις του.

 

ΑΝΑΛΥΣΗ

 

«Με τη κα Πισπιρίγκου γνωριστήκαμε σε αγώνα ποδοσφαίρου, στο γήπεδο της Πάτρας το έτος 2013. Δημιουργήσαμε σχέση και αργότερα το ίδιο έτος ήρθε στη ζωή μας η Τζωρτζίνα. Επίσης το ίδιο έτος, στις 20-09-2013, παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο. Το έτος 2015 ήρθε στη ζωή μας το 2° παιδί μας η Μαλαίνα.

- ήρθε στην ζωή μας η Τζωρτζίνα: δεν δηλώνεται η σχέση με την Τζωρτζίνα. Δεν την αντιμετωπίζει ως παιδί; Ουδέτερη γλωσσολογική  προδιάθεση προς αυτήν, κάτι που είναι απροσδόκητο για έναν πατέρα στην συγκεκριμένη κατάσταση.

- Η Μαλαίνα αναφέρεται ως παιδί

- «μας» ενότητα με την Ρούλα Πισπιρίγκου.

- Ο Δασκαλάκης δεν προσδιορίζει το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στην γνωριμία και την γέννηση της Τζωρτζίνας, το οποίο γνωρίζουμε τώρα πως ήταν πολύ μικρό και οδήγησε σε γάμο πολύ γρήγορα.

 

 Μέχρι το έτος 2019 που απεβίωσε η μικρή μας Μαλαίνα, της οποίας η αιτία θανάτου ήταν η ηπατική ανεπάρκεια, ήμασταν μια χαρά σαν οικογένεια. Ήταν όλα ιδανικά μεταξύ μας. Από το έτος 2019 και μετά και λόγω του θανάτου της μικρής μας Μαλαίνας άρχισαν τα μικροπροβλήματα στη σχέση μας χωρίς αυτό όμως να έχει αντίκτυπο στα παιδιά μας.

- η ενότητα συνεχίζεται

-η Μαλαίνα απεβίωσε

- θεωρεί απαραίτητο να αναφέρει την αιτία θανάτου της Μαλένας.

- ήμασταν μια χαρά σαν οικογένεια. Ήταν όλα ιδανικά μεταξύ μας

- Τι εννοεί το άτομο όταν λέει πως ήταν όλα ιδανικά; Πώς το προσδιορίζει; Ο παράγοντας της ομαλότητας είναι ένδειξη πως το αντίθετο είναι πιθανό.

- Δύο νεαρά άτομα με δυο παιδιά ενδεχομένως να έβρισκαν κουραστικό και δύσκολο αυτό το διάστημα.

- Από το έτος 2019 και μετά και λόγω του θανάτου της μικρής μας Μαλαίνας άρχισαν τα μικροπροβλήματα στη σχέση μας χωρίς αυτό όμως να έχει αντίκτυπο στα παιδιά μας.

Το έτος 2019 αποτελεί σταθμό στην πραγματικότητα του ατόμου. Εξηγεί τον λόγο που συνέβη αυτό.

Τα μικροπροβλήματα είναι πιθανή υποτίμηση της πραγματικής κατάστασης. Δεν υπήρχαν μικροπροβλήματα πριν με δύο παιδιά κι έναν γονιό εργαζόμενο, υπήρχαν όμως μετά. Η πρόταση αυτή συνοδεύεται από μια πρόταση στην άρνηση η οποία αυξάνει την ευαισθησία σε αυτό το μέρος της κατάθεσης.

 

ΕΡ. Όταν αναφέρεστε σε μικροπροβλήματα ακριβώς εννοείτε;

ΑΠ: Εννοώ ότι μετά τον θάνατο της Μαλαίνας αντί να μας δέσει όλο αυτό άρχισε να μας απομακρύνει και εμένα προσωπικά άρχισε να με απομακρύνει αυτό πιο πολύ συναισθηματικά από τη συζυγική μας σχέση, δηλαδή η Ρούλα προσπαθούσε να συνέλθει από την απώλεια του παιδιού μας, ενώ εγώ ασχολιόμουν περισσότερο με το άλλο μας παιδί με τη Τζωρτζίνα μας. Όλη αυτή η κατάσταση δημιούργησε μεταξύ μας ένα συναισθηματικό κενό.

- όλο αυτό: τι ήταν όλο αυτό; Γιατί δεν λέει: ο θάνατος του παιδιού μας απομάκρυνε; Υποτίμηση της κατάστασης και απόσταση από το γεγονός; Για ποιο λόγο;

- Σε σχέση με τον θάνατο και το «δέσιμο» και «όλο αυτό» υπάρχει ενότητα. Στην συνέχεια το άτομο χρησιμοποιεί πρώτο πρόσωπο με έμφαση: «προσωπικά».

- πιο πολύ συναισθηματικά : σε σχέση με τι; Σε σχέση με σωματικά; Σε σχέση με απόσταση τοπικά; Γιατί νιώθει το άτομο την ανάγκη να διευκρινίσει πως η απόσταση ήταν πιο πολύ συναισθηματική; Αν ήταν πιο πολύ συναισθηματική, άρα σε κάποιο βαθμό ήταν κι άλλου είδους απόσταση. Τι είδους;

- ενώ εγώ ασχολιόμουν περισσότερο με το άλλο μας παιδί με τη Τζωρτζίνα μας. Όλη αυτή η κατάσταση δημιούργησε μεταξύ μας ένα συναισθηματικό κενό.

Με τι άλλο ασχολιόταν σε σχέση με την Τζωρτζίνα; ( περισσότερο σε σχέση με τι; Είναι ποσοτική ή χρονική η σύγκριση; )

Η απομάκρυνση και  η απόσταση γίνεται κενό. Το οποίο προσδιορίζεται ως συναισθηματικό ξανά. Παρατηρούμε πως συνεχίζει να χρησιμοποιεί το μας ενώ μιλάει για κενό. Το κενό είναι έλλειψη κάποιου πράγματος. Τι έλειπε από την ζωή του ατόμου;

-Η απόσταση και το συναισθηματικό κενό ονομάστηκαν από τον Δασκαλάκη «μικροπροβλήματα».

 

 

Μετά από 2 χρόνια από τον θάνατο της Μαλαίνας έρχεται στη ζωή μας η μικρή μας Ίριδα και μέσα σε 6 μήνες μαθαίνω ότι έπαθε ανακοπή στην κούνια της.

- Παρ’ όλο το κενό και την απόσταση το ζευγάρι τεκνοποιεί ξανά και το βρίσκουμε ενωμένο στα λόγια του ατόμου.

- και μέσα σε 6 μήνες μαθαίνω: δεν λέει σε 6 μήνες, λέει «μέσα σε έξη μήνες» το οποίο δηλώνει κάτι που είχε διάρκεια κι όχι ένα μεμονωμένο γεγονός.

- Τίποτα άξιο λόγου δεν συνέβη αυτούς τους 6 μήνες. Η σχέση ή η απόσταση ανάμεσα στο ζευγάρι αποσιωπάται, πράγμα που οδηγεί την ανακρίτρια στην επόμενη ερώτηση.

ΕΡ: Εκείνη τη περίοδο που απεβίωσε η Ίριδα εσείς συμβιώνατε με τη σύζυγο σας ή ήσασταν σε διάσταση;

ΑΠ: Όχι, 2 με 3 ημέρες πριν το θάνατο της Ίριδας είχα φύγει από το σπίτι και έμενα στους γονείς μου.

ΕΡ: Για ποιο λόγο είχατε φύγει από το σπίτι;

ΑΠ: Γιατί έμαθα ότι η σύζυγός μου είχε βρει έναν άλλον άνδρα, πράγμα που μου το επιβεβαίωσε και η ίδια.

- Όταν αναφέρεται ο «άλλος άνδρας» η γλώσσα αλλάζει και η Πισπιρίγκου γίνεται η «σύζυγός μου».

ΕΡ: Φεύγοντας από το σπίτι της ανακοινώσατε ότι θα χωρίσετε οριστικά ζητώντας της διαζύγιο;

ΑΠ: Όχι, απλώς έφυγα από το σπίτι χωρίς να της ανακοινώσω κάτι. Τέτοιου είδους ανακοίνωση έκανα αφού επήλθε ο θάνατος της Ίριδας.

- «απλώς»: το άτομο συγκρίνει την πράξη με μια άλλη. Ο νους του είναι σε αυτό που συνέβη πριν φύγει. Αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά ευαίσθητο.

ΕΡ: Πώς πληροφορηθήκατε το θάνατο της μικρής Ίριδας;

ΑΠ: Με πήρε τηλέφωνο η αδελφή της και μου είπε ότι το παιδί δεν αναπνέει. Εκείνη την ώρα ήμουν σε πολύ κοντινή απόσταση από το σπίτι και κατέφθασα μέσα σε 2 με 3 λεπτά πριν έρθει το ασθενοφόρο. Μόλις έφθασα αντίκρισα τη Ρούλα να κάνει ΚΑΡΠΑ στο παιδί μας και τη Τζωρτζίνα να φωνάζει θεέ μου μη μου πάρεις την αδελφούλα μου και τη Ρούλα να φωνάζει δεν θα σε αφήσω και εσένα να μου φύγεις’. Καθώς έσπευσα να βοηθήσω τη Ρούλα έπιασα το ποδαράκι της Ίριδας και ήταν παγωμένο και τότε ήρθε και το ασθενοφόρο. Πήρε το ασθενοφόρο το παιδί μας, συνέχισαν μέσα στο ασθενοφόρο να προσπαθούν να επαναφέρουν το μωρό και μετά από 2 με 3 λεπτά ξεκινήσαμε για το ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟ νοσοκομείο. Φθάνοντας εκεί ανέλαβαν οι γιατροί το καθήκον τους, αλλά από όσο μας ενημέρωσαν ήταν ήδη αργά. Εκείνη την ώρα εγώ κατέρρευσα, δε μπορούσα να καταλάβω τι είχε γίνει και η Ρούλα ήταν σε κατάσταση σοκ και έκλαιγε συνέχεια.

ΕΡ: Ποια ήταν η αιτία θανάτου της Ίριδας;

ΑΠ: Εκείνη τη στιγμή οι γιατροί μας είπαν ότι είναι αδιευκρίνιστη η αιτία θανάτου. Συγκεκριμένα αναφέρθηκαν σε ανακοπή υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Μετά έγινε νεκροψία-νεκροτομή και λάβαμε την απάντηση ότι η αιτία θανάτου οφειλόταν σε αγενεσία φλεβοκόμβου. Τα αποτελέσματα της νεκροψίας νεκροτομής βγήκαν αρκετούς μήνες μετά και ενώ είχε πάθει ανακοπή και η Τζωρτζίνα. Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα ο θεράπων ιατρός κος Ηλιάδης, σε συνεργασία με το Ωνάσειο, μας είχε πει να προβούμε σε γονιδιακό έλεγχο.

- Ο Δασκαλάκης νιώθει την ανάγκη να δηλώσει το χρόνο κατά τον οποίο βγήκαν τα αποτελέσματα της νεκροτομής, δηλώνοντας πως αυτό συνέβη μετά την ανακοπή της Τζωρτζίνας. Ποια ανάγκη τον ωθεί να το αναφέρει; Η ερώτηση αφορούσε το αίτιο θανάτου της Ίριδας.

ΕΡ: Ποια ήταν γενικά η κατάσταση υγείας της Τζωρτζίνας;

ΑΠ: Όταν γεννήθηκε η Τζωρτζίνα και μέχρι τα 8 της χρόνια ήταν ένα υγιέστατο και πανέξυπνο παιδάκι. Στα 8 της χρόνια ένα πρωί πληροφορούμαι τηλεφωνικά από τη κατηγορουμένη και ενώ ήμασταν σε διάσταση και είχα φύγει από το σπίτι, ότι ενώ κοιμόταν μαζί με τη Τζωρτζίνα αυτή ξύπνησε και άρχισε να τρέμει στο σώμα της. Έλεγε η Τζωρτζίνα στη μαμά της ότι ένιωθε μια βόμβα στη πλάτη της και ζητούσε η μικρούλα να πάει στο γιατρό. Έτσι μεταφέρθηκε στο ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟ νοσοκομείο, από τους γονείς της Ρούλας και την ίδια. Εγώ πήγα στο νοσοκομείο κατά την ώρα της εισαγωγής της αλλά λόγω covid δε με άφησαν να μπω στο δωμάτιο.

- «Πληροφορούμαι»: ενδεικτικό συναισθηματικής ή κυριολεκτικής απόστασης.

- Νιώθει την ανάγκη να δηλώσει πως ήταν σε διάσταση και δεν ήταν στο σπίτι. Είναι η ανάγκη του να δηλώσει πως δεν ευθύνεται για ό,τι τυχόν συνέβη; Αν ισχύει αυτό, ποια ανάγκη τον οδηγεί εκεί; Φοβάται πως ενδεχομένως θα κατηγορηθεί για κάτι;

- «η μικρούλα»: ενδεικτικό του γεγονότος πως το παιδί ήταν ανυπεράσπιστο και ευάλωτο λόγω ηλικίας.

- Η ερώτηση αφορά την γενική κατάσταση υγείας της Τζωρτζίνας. Η απάντηση που παράγεται είναι μακροσκελής και αφορά το περιστατικό που την οδήγησε στο νοσοκομείο.

ΕΡ: Όσο νοσηλευόταν η Τζωρτζίνα στο νοσοκομείο εσείς την είδατε;

ΑΠ: Φυσικά και την είδα, την ημέρα που έκανε ακτινογραφία θώρακος και άρχισε να πέφτει το οξυγόνο της και οι γιατροί μας είπαν ότι ξεκινάει μια βρογχοπνευμονία. Μέχρι τότε η πληροφόρησή μου από τη κατηγορουμένη ήταν ότι το παιδί έκανε εμετούς και από συνομιλίες μου με γιατρούς μου είπαν ότι ξεκινούσε μια γαστρεντερίτιδα.

- Η λέξη «φυσικά» είναι ενδεικτική ευαισθησίας όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα.

- Η χρήση της λέξης «πληροφορήθηκα» και η χρήση του πρώτου προσώπου «μου» δείχνουν πως η επικοινωνία μεταξύ του ζευγαριού δεν ήταν καλή, ή ίσως ήταν και μηδαμινή.

Παρατηρούμε πως σε σχέση με την Τζωρτζίνα η Πισπιρίγκου γίνεται «κατηγορουμένη».

 

Μετά από την ακτινογραφία έφυγα και πήγα στο νοσοκομείο μετά από 1 με 2 ημέρες πάλι, δε θυμάμαι ακριβώς, προκειμένου να αλλάξω με την κατηγορουμένη για να πάει στο σπίτι της να ξεκουραστεί. Ήταν η ημέρα που το παιδί έπαθε την ανακοπή. Έμεινα στο νοσοκομείο από το πρωί μέχρι το μεσημέρι.

- Παρατηρούμε για άλλη μια φορά στα λόγια του Δασκαλάκη μια ομάδα από τους μέγιστους δείκτες ευαισθησίας σχετικά με το γεγονός πως έφυγε από το νοσοκομείο και την ανάγκη του να δηλώσει γιατί πήγε ξανά.

- Είναι απροσδόκητο για ένα πατέρα του οποίου το μοναδικό εν ζωή παιδί είναι στο νοσοκομείο να μην θυμάται «ακριβώς» πόσες ημέρες πέρασαν πριν ξαναδεί το παιδί του. Δεν θυμάται, δεν θέλει να αναφέρει, κι αν ναι, για ποιο λόγο; Ιδιαίτερα αφού επρόκειτο για την ημέρα που η Τζωρτζίνα υπέστη την ανακοπή.

- Η χρήση της λέξης «φυσικά» που έγινε προηγουμένως εξηγείται εδώ. Ο Μ. Δασκαλάκης είχε ελάχιστη επικοινωνία με την Τζωρτζίνα για λόγους που επιλέγει να μην αναφέρει.

 

 Όταν επέστρεψε η κατηγορουμένη εγώ έφυγα από το νοσοκομείο γιατί δεν επιτρεπόταν να μένουν 2 άτομα μέσα στο δωμάτιο λόγω covid. Το απόγευμα με καλεί η κατηγορουμένη στο κινητό μου και μου είπε χαρακτηριστικά ότι το παιδί έμεινε, τρέξε’.

- Η ευαισθησία συνεχίζεται, με το άτομο να νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει γιατί έφυγε.

Φθάνω στο νοσοκομείο και εκεί βλέπω τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να κάνουν ΚΑΡΠΑ στο παιδί μου και τελικά το επανέφεραν μετά από 55 λεπτά, το διασωλήνωσαν και το μετέφεραν στη ΜΕΘ του νοσοκομείου του Ρίο, με εντατικολόγο τον κο Ηλιάδη. Αφού το παιδί επανήλθε και μπόρεσαν οι γιατροί να διαγνώσουν τη κατάσταση του, το επόμενο βήμα του κου Ηλιάδη ήταν να έρθει σε συνεννόηση με τον κο Παπαγιάννη του Ωνασείου ώστε να τοποθετηθεί στη Τζωρτζίνα απινιδωτής-βηματοδότης.

- Ενώ το άτομο αφηγείται σε αόριστο χρόνο, ξαφνικά αλλάζει σε ενεστώτα. Θα μπορούσε να είναι ενδεικτικό απόστασης ή ένδειξη πως ξαναζεί το γεγονός, βιώνοντας το ως τραυματικό.

- Ο Δασκαλάκης χρησιμοποιεί πρώτη φορά το κτητικό «μου» για την Τζορτζίνα. Σε αυτό το σημείο το συναίσθημά του προς αυτήν είναι θετικό και είναι η στάση που είναι προσδοκώμενη για έναν γονιό στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Πήγαμε λοιπόν στο Ωνάσειο, όπου το πρώτο βράδυ εκεί η Τζωρτζίνα μου ξανά διασωληνώθηκε, χωρίς να γνωρίζουμε γιατί υπήρξε ξανά αυτό το επεισόδιο, δηλαδή επαναλήφθηκε το επεισόδιο της ανακοπής όμοιο με εκείνο του ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟΥ. Λέω ότι είναι όμοιο γιατί την ίδια περιγραφή την είχα ακούσει από την κατηγορουμένη και για το επεισόδιο που έκανε η Τζωρτζίνα στο ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟ.

- Σε σχέση με την διασωλήνωση παρατηρούμε ξανά την χρήση του κτητικού «μου». Είναι δική του μόνο σε σχέση με την ΚΑΡΠΑ και την διασωλήνωση

- χωρίς να γνωρίζουμε γιατί υπήρξε ξανά αυτό το επεισόδιο,

Παρατηρούμε την αλλαγή από το πρώτο ενικό πρόσωπο στο πρώτο πληθυντικό. Με ποιόν νιώθει ενότητα το άτομο;

Γιατί νιώθει την ανάγκη να δηλώσει πως είχαν άγνοια των λόγων που προκλήθηκε το επεισόδιο;

Την ώρα του επεισοδίου το παιδί ήταν στη ΜΕΘ χωρίς να έχει κανέναν δίπλα του. Οι γιατροί μας ειδοποίησαν τις πρώτες πρωινές ώρες, γύρω στις 07.00 και τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει. Εκεί μας ενημέρωσαν για ποιο λόγο διασωλήνωσαν τη Τζωρτζίνα. Μέχρι να τοποθετηθεί ο απινιδωτής-βηματοδότης, το παιδί εμφάνισε και 2 μικρόβια, το 1 μάλιστα ήταν και θανατηφόρο, τα οποία κόλλησε στη ΜΕΘ του νοσοκομείου του Ωνασείου. Μέχρι να τοποθετηθεί ο απινιδωτής-βηματοδότης, ο κος Παπαγιάννης είχε φροντίσει να γίνουν όλες οι απαιτούμενες εξετάσεις για παθήσεις καρδιολογικής φύσεως, προκειμένου να βεβαιωθεί αν χρειάζεται ή όχι στο παιδί απινιδωτής- βηματοδότης. Από τις εξετάσεις αυτές ο κος Παπαγιάννης μας ενημέρωσε ότι δεν θεώρησε απαραίτητο να τοποθετηθεί στο παιδί απινιδωτής-βηματοδότης, γιατί πίστευε ότι τα αίτια της ανακοπής ήταν πνευμονολογικά ή νευρολογικά. Παρόλα αυτά ο κος Ηλιάδης, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε, επέμενε να μη φύγουμε από εκεί χωρίς να βάλουμε τον απινιδωτή-βηματοδότη. Αυτή η στιγμή ήταν τραγική γιατί από τη μια μεριά ο κος Ηλιάδης ζητούσε επίμονα να τοποθετηθεί απινιδωτής-βηματοδότης και μας έλεγε να μη φύγουμε από το Ωνάσειο και από την άλλη ο κος Παπαγιάννης μας έλεγε να μη τοποθετηθεί απινιδωτής-βηματοδότης.

- Αυτή η στιγμή ήταν τραγική: Προκαλεί ερωτήματα ο χαρακτηρισμός αυτής συγκεκριμένα της στιγμής ως τραγικής. Οι στιγμές της ανακοπής, της διασωλήνωσης, τα 55 λεπτά της ΚΑΡΠΑ δεν ήταν τραγικά;

Μήπως αυτό που έκανε την στιγμή τραγική για το άτομο είναι το γεγονός πως έπρεπε να πάρει μια απόφαση ως γονιός, κάτι στο οποίο δεν ήταν συνηθισμένος;

Προκειμένου να λυθεί το όλο θέμα και να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε ρώτησα τον κο Παπαγιάννη τι θα έκανε αν ήταν το δικό του το παιδί και υπήρχε ιστορικό με άλλους 2 θανάτους στην οικογένεια από ανακοπή, όπως και μια ίδια ανακοπή αυτή της Τζωρτζίνας. Εκείνη την ημέρα ο κος Παπαγιάννης μου είπε ότι θα έκανε μια αίτηση για να εγκριθεί ο απινιδωτής-βηματοδότης και έτσι έγινε, εγκρίθηκε, τοποθετήθηκε ο απινιδωτής βηματοδότης στο παιδί και επιστρέψαμε μετά στη ΜΕΘ του Ρίο. Επιστρέψαμε στο νοσοκομείο του Ρίο προκειμένου η μικρή να νοσηλευτεί για μικρό χρονικό διάστημα ώστε εμείς να αγοράσουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό και να προετοιμαστούμε για τον τρόπο σίτισης της που θα ακολουθούσε στο σπίτι. Η Τζωρτζίνα λόγω της εγκεφαλοπάθειας δε μπορούσε να σιτιστεί από το στόμα, γιατί δε μπορούσε να καταπιεί και έτσι τοποθετήθηκε σωληνάκι γαστροστομίας. Αφού έγιναν όλα αυτά βγήκαμε από το νοσοκομείο και επιστρέψαμε σπίτι μας.

- Παρατηρούμε πως το άτομο συνεχίζει την διήγηση με πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, χωρίς να δηλώνεται ο λόγος αυτής της αλλαγής. Αυτό οδηγεί την ανακρίτρια στην επόμενη ερώτηση.

ΕΡ: Εκείνη την περίοδο συμβιώνατε με τη σύζυγό σας;

 

ΑΠ: Ναι, από την ημέρα που η Τζωρτζίνα έπαθε την ανακοπή εγώ γύρισα στο σπίτι και προσπαθούσαμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για το παιδί ώστε να μην καταλάβει ότι οι γονείς του είναι χώρια.

- Εδώ δηλώνεται μια αδυναμία να γίνει «το καλύτερο», όπως και μια ευαισθησία όσον αφορά τον λόγο που γινόταν αυτό.

Για 9 μήνες κυλούσαν όλα ομαλά και φυσιολογικά. Εγώ λόγω δουλειάς έλειπα πολλές ώρες από το σπίτι. Εργαζόμουν ως οδηγός σε εταιρεία εξειδικευμένων ταχυμεταφορών. Παρόλο που εγώ έλειπα, το σπίτι επισκέπτονταν συγγενείς και φίλοι και γενικά υπήρχε κίνηση μέσα στο σπίτι και κόσμος. Σε κανένα από την οικογένειά μας ή σε φίλους μας η κατηγορούμενη δεν είχε δώσει το παραμικρό δικαίωμα ότι θα μπορούσε να κάνει κάποιο κακό στο παιδί. Ίσα ίσα που το φρόντιζε όπως όλα τα παιδιά με πάρα πολύ αγάπη και έκανε τα πάντα μόνη της. Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν όσοι την έβλεπαν μαζί με το παιδί. Αυτή τη περίοδο το παιδί το παρακολουθούσε συστηματικά πρωί ή απόγευμα κατ’ οίκον και στην ιδιωτική κλινική (…) ο φυσιοθεραπευτής (…).

- Προκύπτουν ερωτήματα για τον ορισμό που δίνει το άτομο στις λέξεις «ομαλά και φυσιολογικά», με δεδομένο πως η κατάσταση της Τζωρτζίνας περιγράφεται ως πολύ δύσκολη όπως και η σχέση του ζευγαριού.

- Ο Δασκαλάκης νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει πως έλειπε πολλές ώρες και να εξηγήσει επίσης τον λόγο της απουσίας του.

-Αμέσως μετά, καταφεύγει στο επιχείρημα πως ήταν και άλλοι παρόντες στο σπίτι και κανείς δεν παρατήρησε τίποτα αξιόμεμπτο. Προσπαθεί να μοιραστεί την ευθύνη;

- Η σύζυγός του παρουσιάζεται ως ιδανική μητέρα. Η ανάγκη του να προσδιορίσει την αγάπη της ως «πάρα πολλή» σημαίνει είτε πως προσπαθεί να πείσει, είτε πως δεν το περίμενε να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

ΕΡ: Πότε νοσηλεύτηκε η Τζωρτζίνα στο νοσοκομείο του Ρίο και μετά στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού’;

ΑΠ: Είχε προγραμματιστεί να γίνει μια μαγνητική εγκεφάλου στη Τζωρτζίνα στο νοσοκομείο του Ρίο. Καθ όλη τη διάρκεια της παραμονής του παιδιού στο νοσοκομείο, ήμουν σε επικοινωνία με τη κατηγορουμένη, για τη κατάσταση υγείας του, γιατί είχε χορηγηθεί στο παιδί χλοράλη, ώστε να γίνει σωστά η μαγνητική. Μετά τη μαγνητική το παιδί επέστρεψε στη ΜΕΘ του Ρίο και από εκείνη την ώρα ενημερώθηκα από την κατηγορουμένη ότι το παιδί δε ξύπναγε και ότι οι γιατροί είπαν ότι αυτό συμβαίνει λόγω της κατάστασής της και ότι είναι καλό να την αφήσουμε να ξυπνήσει μόνη της. Τελικά το παιδί ξύπνησε μετά από αρκετές ώρες και γύρισε σπίτι. Επίσης πληροφορήθηκα από τη κατηγορουμένη ότι το παιδί θα πάει στο ΚΔΑΠ. Όταν το παιδί γύρισε από το ΚΔΑΠ συνομιλώντας με βιντεοκλήση με τη κατηγορουμένη είδα την κόρη μου να κάνει ένα επεισόδιο και να βγάζει αφρούς από το στόμα.

- Ο Μ. Δασκαλάκης πληροφορείται και ενημερώνεται για την υγεία και τις κινήσεις της κόρης του σε μια περίοδο που όλα ήταν ομαλά και φυσιολογικά. Δεν συμμετέχει σε αποφάσεις; Εδώ διαφαίνεται πως τις αποφάσεις για τις εξελίξεις τις έπαιρνε άλλος και ο ίδιος αισθάνεται άνετα στον ρόλο του τρίτου που απλώς πληροφορείται.

- Είναι η πρώτη φορά που ένας από τους δύο γονείς αποκαλεί ένα από τα παιδιά «κόρη μου». Αυτό γίνεται σε σχέση με ένα επεισόδιο και τους αφρούς στο στόμα.

Εκείνη τη στιγμή της είπα να πάρει αμέσως τον κο Ηλιάδη για να της πει τι θα κάνει. Μου είπε ότι δεν απαντούσε ο κος Ηλιάδης και πήρε τη ΜΕΘ και της έδωσαν οδηγίες, τις οποίες η κατηγορουμένη έκανε και το επεισόδιο της μικρής μου όπως μου είπε σταμάτησε. Άλλωστε όταν στη συνέχεια της έκανα βιντεοκλήση έβλεπα ότι το παιδί ήταν καλύτερα. Το ίδιο βράδυ γύρισα από τη δουλειά μου στο σπίτι μας, κοίταξα το παιδί να δω πως είναι και διέκρινα ότι είχε μια αδιαθεσία λόγω και της ταλαιπωρίας που είχε τραβήξει όλη τη προηγούμενη ημέρα. Καθώς καθόμασταν στο σαλόνι ακούσαμε το παιδί να κάνει εμετό και τρέξαμε γρήγορα κοντά της για να δούμε τι συμβαίνει. Πήραμε τον κο Ηλιάδη πάλι και σε συνεννόηση με την κατηγορουμένη της είπε να κάνει κάποιες διαδικασίες, δηλαδή να κοπούν τα φάρμακα και η σίτιση. Μια από τις επόμενες ημέρες ο φυσιοθεραπευτής του παιδιού ήρθε στο σπίτι και συνομίλησε τηλεφωνικά με τον κο Ηλιάδη για τον λόγο ότι το παιδί ό,τι του χορηγούνταν μέσω γαστροστομίας το έκανε εμετό.

- «έβλεπα», «κοίταξα» το παιδί: ο πατέρας στην πρώτη περίπτωση είναι μακριά σε τόπο και στην δεύτερη απλώς κοιτά το παιδί. Δεν λέει πως την πλησίασε, πως επικοινώνησε με οποιονδήποτε τρόπο μαζί της. Δεν πήγε κοντά της; Δεν την χάιδεψε;

- «καθόμασταν»: ενδεικτικό έντασης του ατόμου στην συγκεκριμένη στιγμή.

- «γρήγορα» : περιττός προσδιορισμός ο οποίος όμως θεωρείται απαραίτητος από το άτομο. Πόση ώρα έκαναν να πάνε κοντά της;

Η απάντηση του κου Ηλιάδη προς αυτόν ήταν ότι το παιδί δε πρέπει να το βλέπουμε ως τετραπληγικό αλλά ως ένα παιδί 9 ετών και ότι δε παθαίνει τίποτα αν μείνει κάποιες ημέρες χωρίς σίτιση. Την επόμενη από αυτό το τηλεφώνημα, σε επικοινωνία που έχω με τον κο Ηλιάδη, ενώ τον έχω παρακαλέσει να πάρει το παιδί στη ΜΕΘ για ενυδάτωση, προκειμένου να μη κολλήσει το παιδί μου κάποιο μικρόβιο σε κάποια άλλη κλινική λόγω covid, μου είπε ότι η ΜΕΘ δεν είναι για να ενυδατώνει παιδιά αλλά για να σώζει παιδιά στις κρίσιμες στιγμές τους και αυτό μου το είπε γιατί τα κρεβάτια στις ΜΕΘ είναι συγκεκριμένα και δε μπορεί να τα καταλάβει κάποιος χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος υγείας και ήταν επιλογή μας να πάει το παιδί στα επείγοντα για να ενυδατωθεί και για το λόγο αυτό έγινε και η εισαγωγή της Τζωρτζίνας. Κατά την εισαγωγή του το παιδί μπήκε σε μόνωση λόγω covid, δηλαδή έπρεπε να νοσηλευτεί σε μονόκλινο δωμάτιο αλλά σε απομόνωση από τους άλλους ασθενείς μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα του PCR. Την 1η ή την 21 ημέρα γίνεται το πρώτο επεισόδιο σπασμών και το παιδί μεταφέρεται στη ΜΕΘ. Εμείς ζητήσαμε να παραμείνει στη ΜΕΘ, ειδικά μετά το 2° επεισόδιο που έκανε όπου ήμουν παρών αλλά οι γιατροί, έχω την αίσθηση ότι ήθελαν να στείλουν το παιδί αλλού. Τη 30 φορά που το παιδί ανέβηκε στη ΜΕΘ ο κος Ηλιάδης δέχτηκε να τη πάρει με τη προϋπόθεση ότι η παιδιατρική κλινική θα συνεννοηθεί να μεταφερθεί στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού για να γίνει εξέταση 24ωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος. Και έτσι και έγινε. Μετά από αυτή τη συνεννόηση το παιδί διεκομίσθη στο Παίδων “Αγλαΐα Κυριακού’. Η διακομιδή έγινε μέσω ΕΚΑΒ και εμείς ως γονείς ακολουθούσαμε πίσω με το αυτοκίνητο.

Φθάνοντας στο νοσοκομείο το παιδί το είδε μια ομάδα γιατρών και μετά μπήκαμε σε δωμάτιο μονόκλινο. Αυτό έγινε λόγω της σοβαρής κατάστασης του παιδιού εξαιτίας της εγκεφαλοπάθειας που είχε. Έκατσα στο νοσοκομείο μέχρι και την επομένη που το παιδί υπεβλήθη σε κάποιες εξετάσεις και μετά εγώ έφυγα γιατί έπρεπε να γυρίσω στη δουλειά μου και έμεινε μαζί με το παιδί η μητέρα του. Μέχρι το μοιραίο περιστατικό δεν ήμουν στο νοσοκομείο και έμαθα για την απώλεια της κόρης μου ενώ ήμουν εντός λεωφορείου από Πάτρα για Αθήνα. Το χρονικό διάστημα που νοσηλευόταν το παιδί στο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού επικοινωνούσα με το παιδί μέσω βίντεο κλήσεων που έκανα στη μητέρα του. Την ώρα που μου ανήγγειλαν την απώλεια της μικρής ήμουν στο λεωφορείο στη περιοχή του Κιάτο. Φθάνω στην Αθήνα, με παραλαμβάνει το αφεντικό μου και πήγαμε κατευθείαν στο νοσοκομείο.

- Εξακολουθεί να είναι ευαίσθητο το θέμα της αναχώρησης του από το νοσοκομείο. Παραμένει το ερώτημα: τι έγινε πριν φύγει;

- Εξακολουθεί επίσης να νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει γατί ήταν σε μονόκλινο δωμάτιο.

- Για δεύτερη φορά αποκαλεί την Τζωρτζίνα κόρη μου, σε σχέση με την απώλειά της.

- Μου ανήγγειλαν: Ποιος του ανήγγειλε; Πού οφείλεται η επισημότητα στον λόγο; Δεν μίλησε με την σύζυγό του;

 

 

 Εκεί βλέπω τη Ρούλα καθισμένη σε μια καρέκλα έξω από το δωμάτιο, της μίλαγα αλλά δεν απαντούσε, ήταν σε κατάσταση σοκ και μετά από λίγο βγήκαν οι νοσηλεύτριες από το δωμάτιο και μας είπαν να μπούμε μέσα να δούμε το παιδί. Μόλις μπήκαμε η Ρούλα αγκάλιασε το παιδί και ξέσπασε σε κλάματα και λυγμούς, το ίδιο και εγώ μη μπορώντας να καταλάβω τι είχε συμβεί. Βγήκα από το δωμάτιο και είπα στις νοσηλεύτριες να επισπεύσουν τη διαδικασία απομάκρυνσης του παιδιού από το δωμάτιο για να μη το βλέπει η Ρούλα και προετοιμασίας του για μεταφορά του στο νεκροτομείο. Επίσης μίλησα με τους γιατρούς και τους είπα πώς μπορώ να προχωρήσω τη διαδικασία ώστε η νεκροψία-νεκροτομή να γίνει στη Πάτρα και όχι στην Αθήνα, γιατί λόγω του θανάτου της Μαλαίνας βρισκόμασταν σε αντιδικία με την ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών. Οι γιατροί μου είπαν ότι πρέπει να απευθυνθώ στο Α.Τ. Αμπελοκήπων, όπου και πήγα. Από εκεί μου είπαν να απευθυνθώ στον Εισαγγελέα ακροάσεων όπου και εκεί πήγα και μου είπαν να πάω μετά στον εισαγγελέα Ανηλίκων. Τελικά δεν έβγαλα άκρη και το παιδί παρέμεινε στην Αθήνα και έγινε εδώ η νεκροψία-νεκροτομή. Μετά από 5 ημέρες περίπου από το τραγικό συμβάν και αφού είχε γίνει η νεκροψία-νεκροτομή η Τζωρτζίνα μεταφέρθηκε στη Πάτρα για να γίνει η κηδεία της. Ενώ εξελισσόταν η ταφή, η κατηγορούμενη, επειδή και στους προηγούμενους θανάτους την ώρα της ταφής έβαζε μαζί με το παιδί και κάποιο αγαπημένο του αντικείμενο, εκείνη την ημέρα έβαλε στο φέρετρο το τάμπλετ του παιδιού.

- Για δεύτερη φορά στο δεύτερο παιδί ο πατέρας νιώθει την ανάγκη να πει πως δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβη. Ό,τι δηλώνεται στην άρνηση είναι διπλά σημαντικό στην ανάλυση.

ΕΡ: Η ενέργεια αυτή της κας Πισπιρίγκου σας έκανε εντύπωση;

ΑΠ: Εκείνη τη στιγμή όχι γιατί θεώρησα όπως σας είπα ότι ήταν κάτι που είχε κάνει και στις 2 προηγούμενες ταφές. Τώρα όμως το βλέπω ύποπτο και πιστεύω ότι πρέπει να ελεγχθεί το τάμπλετ.

ΕΡ: Σε όλη αυτή την περιπέτεια της υγείας της Τζωρτζίνας, σε συνδυασμό με τους θανάτους και των άλλων 2 παιδιών σας που προηγήθηκαν, υποπτευθήκατε μήπως κάτι δεν πάει καλά;

ΑΠ: Καθ όλη τη διάρκεια που συμβιώναμε με τη κατηγορουμένη, όπως και μετά κατά τη διάρκεια των προβλημάτων υγείας της Τζωρτζίνας και των άλλων παιδιών μας, δεν υποπτευόμουν κάτι διότι η συμπεριφορά της ήταν όπως έπρεπε να είναι, δηλαδή μιας μητέρας που αγαπάει τα παιδιά της και τα φροντίζει και είναι υπερπροστατευτική. Μάλιστα οποιονδήποτε και αν ρωτήσετε από τους συγγενείς και φίλους μας θα σας πουν τα ίδια. Έτσι ουδέποτε μου πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσε να βλάψει τα παιδιά μου.

- Ο πατέρας συνεχίζει να περιγράφει την συμπεριφορά της μητέρας ως ιδανική, μοιράζοντας την ευθύνη και σε συγγενείς και φίλους. Αυτό προβάλλει ως λόγο για την απουσία υποψιών εναντίον της.

 

Όταν άρχισε να ανακινείται το θέμα του θανάτου της Τζωρτζίνας, διαπίστωσα ότι είχε μια ανησυχία και βρισκόταν συνεχώς στα τηλεοπτικά μέσα εκθέτοντας τις δικές τις απόψεις και έχοντας συνεχώς στο νου της εάν θα πουν κάτι σχετικά με το θάνατο της Τζωρτζίνας η εάν έχουν ανακαλύψει κάτι. Ο τρόπος αυτός δε μου άρεσε και μάλιστα της έλεγα για ποιο λόγο έχει απορροφηθεί τόσο πολύ και είναι συνεχώς εκτεθειμένη σε τηλεοπτικές εκπομπές μιλώντας για τα αίτια του θανάτου του παιδιού μας. Εκείνη τη περίοδο εγώ τη στήριξα αρχικά δίνοντας μια κοινή τηλεοπτική συνέντευξη. Αυτό έγινε γιατί πραγματικά την πίστευα και δεν είχα λόγο να την αμφισβητώ και γιατί και οι 2 τότε λέγαμε και πιστεύαμε ότι τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων θα ήταν καθαρά όποτε και δεν υπήρχε λόγος να ανησυχούμε.

- Η ερώτηση παράγει μια μακροσκελή απάντηση στην οποία ο πατέρας νιώθει την ανάγκη να εξηγήσει πριν ερωτηθεί γιατί έδωσε την κοινή συνέντευξη.

Στο τμήμα αυτό υπάρχει εξαιρετική ευαισθησία σχετικά με τους λόγους.

- «λέγαμε και πιστεύαμε» δεν σημαίνει ξέραμε πως τα αποτελέσματα θα ήταν καθαρά.

- «δεν υπήρχε λόγος να ανησυχούμε»: γιατί να ανησυχούν οι αθώοι γονείς που περιμένουν να μάθουν την αιτία θανάτου του παιδιού τους;

- Ό,τι δηλώνεται στην άρνηση είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Υπήρχε λόγος να ανησυχούνε;

Η κατηγορούμενη όμως δε σταμάτησε σε αυτή τη τηλεοπτική συνέντευξη αλλά συνέχισε να συνομιλεί με κάθε τρόπο σε κάθε τηλεοπτικό μέσο και σε κάθε δημοσιογράφο. Μάλιστα επειδή καλούσαν και εμένα συνεχώς τους έλεγα ότι δεν έχω να πω κάτι επιπλέον από αυτά που είπα στη κοινή τηλεοπτική συνέντευξη που δώσαμε και ότι η στάση μου είναι η ίδια. Κράτησα αυτή τη στάση γιατί θεώρησα ότι το σωστό ήταν να στηρίξω την κατηγορουμένη και να είμαι δίπλα της. Αυτό έγινε μέχρι τη στιγμή που συνελήφθη. Συγκεκριμένα, λίγη ώρα πριν συλληφθεί επικοινώνησε μαζί μου τηλεφωνικά και μου είπε ότι άκουσε από το δημοσιογράφο Λαμπρόπουλο να λέει ότι στο αίμα της Τζωρτζίνας βρέθηκε η ουσία κεταμίνη και με ρωτούσε τι είναι αυτό. Μετά ενημερώθηκα από την αδελφή της ότι ήρθαν από την αστυνομία και της είπαν να τους ακολουθήσει στη ΓΑΔΑ για να δώσει κατάθεση. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά καθόσον συνελήφθη. Επικοινώνησα μαζί της μετά τη σύλληψή της μόνο 2 φορές, ενώ βρισκόταν στη ΓΑΔΑ και προσπάθησα να την καθησυχάσω μέχρι και εγώ να μάθω τι ακριβώς συμβαίνει. Από εκεί και πέρα δεν επικοινώνησα ξανά μαζί της γιατί ήδη άκουγα ότι βρέθηκε μεγάλη ποσότητα της ουσίας κεταμίνη στο αίμα της Τζωρτζίνας και πλέον το έχω επιβεβαιώσει αφού έλαβα αντίγραφα της δικογραφίας και είδα με τα μάτια μου την τοξικολογική εξέταση, η οποία δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.

ΕΡ: Θα μπορούσε η κα Πισπιρίγκου να βρει την ουσία κεταμίνη με κάποιο τρόπο;

ΑΠ: Δε θεωρώ ότι θα ήταν κάτι εύκολο για εκείνη να βρει, γιατί δεν υπάρχει στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον κάποιος που να γνωρίζει από τέτοιου είδους ουσίες. Τίποτε άλλο δεν έχω να προσθέσω».

- Το άτομο απαντά με άρνηση

- δεν θεωρώ: αδύναμη απάντηση, δεν δηλώνει σιγουριά

- Δεν θα ήταν κάτι εύκολο. Δεν αποκλείει το ενδεχόμενο. Ίσως να ήταν λίγο πιο πολύπλοκο.

- «στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον»: αυτό δεν αποκλείει το ευρύτερο, φιλικό ή κοινωνικό περιβάλλον που θα μπορούσε να της παρέχει πρόσβαση σε ουσίες.Θέλει να αποποιηθεί οποιαδήποτε ενδεχόμενη ευθύνη του οικογενειακού περιβάλλοντος; Γιατί αναφέρεται μόνο σε αυτό;

Αυτό το σημείο χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ο Μ. Δασκαλάκης στην επίσημη κατάθεσή του στην ανακρίτρια παρουσιάζει τα πάντα στην σχέση του ως ομαλά και ιδανικά, όπως έκανε και στις συνεντεύξεις του, σε αντίθεση με τα ευρήματα της ανάλυσης που είχε εντοπίσει από την πρώτη συνέντευξη τον προβληματικό χαρακτήρα της σχέσης του από την αρχή της.

Όταν αναφέρεται σε προβλήματα στην σχέση του με την κατηγορουμένη, υποτιμά την σπουδαιότητά τους, καθώς και τους λόγους που αυτά δημιουργήθηκαν. Είναι ξεκάθαρο πως αποκρύπτει πληροφορίες.

Κομβικής σημασίας για την σχέση του ζευγαριού αλλά και για τις αντιδράσεις του είναι ο θάνατος της Μαλένας.

Η κατάσταση της σχέσης του με την κατηγορουμένη κατά τους έξι μήνες ζωής της Ίριδας αποσιωπάται.

Παρουσιάζεται απρόθυμος να αναλάβει την ευθύνη των αποφάσεων όσον αφορά στα παιδιά του, όπως και την ευθύνη της απουσίας του από το πλευρό τους σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκονταν.

Επιχειρεί να μοιράσει την ευθύνη που του αναλογεί σε συγγενείς και φίλους, αποφεύγοντας να κατανοήσει ή να αναφερθεί στο μέγεθος της δικής του ευθύνης ως πατέρα.

Ο λόγος του παρουσιάζει δείκτες εξαιρετικής ευαισθησίας σχετικά με την αναχώρησή του από το νοσοκομείο σε όλες τις περιπτώσεις και στα γεγονότα που προηγήθηκαν αυτής.

Αναφέρεται δύο φορές στην Τζωρτζίνα ως κόρη του, και τις δύο σε σχέση με κάτι αρνητικό που της συνέβη, με ένα επεισόδιο και με την απώλειά της. Ήταν «δική του» μόνο όταν υπέστη κάτι ή όταν πέθανε.

Παρουσιάζεται ιδιαίτερη ευαισθησία ως προς τους λόγους συμμετοχής του στην κοινή συνέντευξη τύπου. Στο συγκεκριμένο απόσπασμα παρουσιάζεται ενωμένος με την σύζυγό του και υπάρχουν ενδείξεις πως ενδεχομένως είχαν κι οι δύο τους λόγο να ανησυχούν για τις τοξικολογικές εξετάσεις.

Στην ερώτηση για την δυνατότητα προμήθειας της κεταμίνης από την κατηγορουμένη η απάντηση του είναι ασαφής και αδύναμη και προσπαθεί να αποκλείσει το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον χωρίς να αναφέρεται στον ευρύτερο κοινό κοινωνικό τους περίγυρο.

Αποφεύγει να επιρρίψει ευθύνες στην σύζυγό του.

Αποσιωπά γεγονότα και αποκρύπτει πληροφορίες. Τα λεγόμενά του θα πρέπει να διερευνηθούν βαθύτερα ώστε να απαντηθούν τα ερωτήματα που προκύπτουν από αυτά.